இழி வழக்கொழிப்போம் வாடி பெண்ணே!

நீல வானம் நீண்டு புகழ்பரப்பும்

ஆழக்கடல் தேடியறியாப் புதையல் சுமக்கும்

பரிதிவடியும் அந்தி- மறுநாள் விடியலுக்காய் விழிகொள்ளும்

மாரிக்குளிர் தமையொடுக்கி உறக்கம் கொள்ளும்

பூரிப்படி மாதர் பிறப்பு- மடையாளைத்

தேடிப் பிடித்துக் கும்மியடியென் மங்களமே!

தாரமானாய் தான் சுமக்கும் தாங்கியானாய்

வீரமாதாய் போருக்கு விதையிட்டாய்- முறம் கொண்டு

உரமாய் தனயர் தோள் சுமந்தாய்

தீரமாய் நீ தீர்க்கும் தியாகத்தால்

கோரமும் கொடியிறக்கிக் கும்பிடட்டும்-மடையாளே!

ஆடிக் களித்துக் கும்மியடியென் மங்களமே!

தேயிலைத் தோட்டத்தின் திரட்சியில் நிறைவாய்

சேய்கள் சிந்தும் மழலையில் உறைவாய்

காயும் உன்னுடல் கொண்டு திறப்பாய்

நாயிற் கீழானவெம் மனித வாழ்வென்று

பாயிற் சோம்பலை முறித்தெழுந்து- மடையாளே!

கூடிக் குழைந்தடியென் மங்களமே!

-அருள்நிலவன்